Moderatorzy: rbit9n, zladygin, Michał Kowalski, Jerzy
Częściowo właśnie interpretacje są temu winne. Niejeden raz słyszałem, gdy ktoś mówił: "dopiero gdy usłyszałem to nagranie/grę zachwyciłem się Bachem". Moje osobiste doświadczenie też to potwierdza - przesłuchałem niekiedy wiele nagrań konkretnego utworu Bacha zanim trafiłem na to, które mnie naprawdę poruszyło (choć cześć była niezła, a część do kitu - nudna). Z Bachem moim zdaniem jest tak, że im bardziej wykonawca chce zaznaczyć/odcisnąć siebie w grze (interpretacji) utworu Bacha, tym bardziej traci na tym dzieło Bacha. I takich wykonań jest chyba zdecydowana większość, co tym samym oznacza duże wyzwanie, aby znaleźć to, które nas naprawdę poruszy. Tym bardziej, że mamy dzisiaj zalew nagrań, w tym coraz młodszych muzyków, promowanych przez firmy fonograficzne napędzające własną sprzedaż, w których techniczna wirtuozeria z tempami niczym wystrzały z kałasznikowa, jest na pierwszym planie, a reszta gdzieś w krzakach lub daleko w tle. Poświęcałem kiedyś dużo czasu na słuchanie dostępnych nagrań w sklepach jednego tylko działa Bacha, aby znaleźć ulubione, lecz z powyższego powodu przestałem to robić już dekadę temu, sporadycznie ograniczając się posłuchania czegoś, czego nie znam, na YouTube. Mam też nagrania Bacha w transkrypcji na inny instrument, ponieważ te na dedykowany instrument mnie nie przekonują/poruszają - głównie chodzi transkrypcje dzieł klawiszowych na lutnię.
Trudno się dziwić, że za życia Bacha wielu niemieckich kompozytorów było bardziej popularnych od niego, może i większość. Na pewno jedną z przyczyn były Jego rozbudowane głosowo utwory, w tym też religijne, niesłychanie bogate tematycznie, wariacyjnie oraz w samej budowie (strukturze) muzycznej, dlatego znajdowały uznanie tylko u nielicznych. Dla wielu odbiorców przyzwyczajonych do prostszych form, to było "za dużo" , "za bardzo skomplikowane" i "rozbudowane", z tego też powodu wierni narzekali i skarżyli się na jego grę podczas nabożeństw (pieśni religijnych) , które "wzbogacał" swoimi improwizowanymi dodatkami. Może najbardziej widać to właśnie w jego utworach organowych, gdzie mógł dać upust całej swojej kreatywnej wyobraźni i "eksploatować" jeden instrument tak, aby ukazać wszystkie jego możliwości i piękno, a jednocześnie zawszeć w nim to, co zrodziła jego wyobraźnia.Imperitus pisze: ↑10 kwie 2025, 07:54 I tak żeby nie pomijać reszty ze świecznika, Bruhns, starszy od Bacha, ale nie pożył sobie za długo. Za to za życia o wiele bardziej popularny od tego drugiego.
https://youtu.be/juaFONeFuIg?si=USx29JSkCmNsAG9B
Wydaje mi się że to tylko tak brzmi, kwestia niejednorodnej temperacji, ale mogę się mylić. Do nagrania zadbaliby jednak o nastrojenie.
