wymiana koreksowa nr 39. - III. kwartał 2018 r.

[rbit9n]

Poprzeczka została ustawiona tak wysoko, że nie mam już pomysłów czym zaskoczyć.

też tak uważam, ale ja się nie przejmuję tylko trzaskam gnioty, aż miło. ważne tylko, żeby paprochów nie było.

[Jerzy]

ważne tylko, żeby paprochów nie było

Uff będzie ciężko.

[skpt]

Jako fan IRenek ucieszyłem się bardzo z otrzymanych zdjęć. Skala odcieni na pejzażu z łódką odsyła moje próby podobnych zabaw do szkoły. Fotografia jest po prostu ładna i mimo swojej kontrastowej natury nie drapie oczu lecz głaszcze je bogactwem tonów. List dołączony do fotografii podpowiedział mi, że mam okazję podejrzeć jak wygląda ADOX MCC tonowany archiwalnie w selenie. Z kolei drugi, bonusowy obrazek, na plastiku Ilforda wywołał zachwyt żony. Z tą fotografią jest w ogóle ciekawa historia, bo chociaż nie jest to minimal, a ma relatywnie duży obszar „pusty” w kadrze, to w ogóle to nie boli. Flara pięknie spina fragmenty zdjęcia. Drzewo. Drewno. Światłość. Moc. Pustka. Jednym słowem obraz ocieka transcendencją. Aż się prosi, żeby była to ilustracja literacka. Szkoda, że nie można już prosto kupić filmu EFKE IR AURA, na którym wykonano fotografie. Mam kącik irenkowy w domu, te obrazy tam na pewno trafią. Lubię się tam, szczególnie w weekend, zadumać sącząc espresso. Bardzo dziękuję. Zadumy będą bogatsze.
P.S. Przepraszam za ułomności digitalizacji. To oczywiście cień tego co w ręku.
P.P.S. Zapomnialem najważniejszego, dla mnie oczywistego napisać. Autorem jest oczywiście wosk :)

[rbit9n]

ważne tylko, żeby paprochów nie było

Uff będzie ciężko.

wystarczą ramki bez szybek.

[zladygin]

Donoszę uprzejmie, że wczoraj w Krakowie w lokalu "Tektura" przy Krupniczej spotkało się trzech Korexowiczów, którzy - rozkładając na stole liczne fotografie - wywołali spore zamieszanie. Wśród zdjęć było jedno niewzbudzające większego zainteresowania, które przekazałem Koledze Gringo, jako realizację tegorocznej wymiany nr 3.
Zarówno spotkanie, jak i wcześniejsza przesyłka od Kolegi skpt zrewidowały moje poglądy na własną tfórczość, i skłoniły do schowania się do ciemnej dziury. Przynajmniej na czas jakiś... I nie jest to krygowanie się

[mrek]

Zbyszek przesadza ale ja go rozumiem, bo podobne zdanie mam o swoich dokonaniach.

Osobiście mam jeszcze gorzej niż on, bo odbitki pokazuję przyjacielowi malarzowi (starej, żeby nie powiedzieć bardzo starej szkoły) i on dopiero potrafi mi wytknąć błędy w kadrach.
Zresztą wczorajsze spotkanie pozwoliło mi potestować na Ludziach trzy lekko inaczej skadrowane odbitki jednego ujęcia. Dziękuję.

Może warto założyć osobny wątek klakierski (ku pokrzepieniu serc naszych) lub leczniczy (ku ratowaniu dusz naszych)

[mrek]

Bardzo dziękuję za miłe w treści i ładne w formie słowo recenzji!

Oglądałem wczoraj. Przepiękne zdjęcie + profesjonalna oprawa! W sumie nie wiem komu się bardziej narażasz? Cechowi rzemieślników oprawiających czy ZPAF? :)
Jednak wiem, tym drugim!

[rbit9n]

dobra, dobra, nie krygować się, tylko się zapisywać na wymianę numer czterdzieści.

[skpt]

Chłopaki, bo mi łyso. Pierwszy raz w życiu wysyłałem coś papierowego innemu fotografującemu, to się starałem i wysłałem fotkę, którą bardzo lubię. Zaręczam, że gniotów u mnie wielki dostatek i to też wcale nie jest krygowanie się. Zainteresowanym okażę, aby śmiechu beczka była. Zresztą przecież fotografowanie to szukanie garnuszka złota na krańcu tęczy. Ja swój już znalazłem na szczęście. W dzisiejszej partii portry ze skanera:

To taki sprytny garnuszek, który chwali moje gnioty i nie buntuje się być wleczonym po chaszczach w imię ich powstawania ;)
P.S. A jak następnym razem się będziecie krakowsko spotykać, to dajcie znać proszę. Może się uda przyłączyć. Łasy jestem na ogląd papierowych cudów innych, a życie jakoś mi tej przyjemności nie funduje często.
P.P.S. Przepraszam za dygresje. Już cicho siedzę.