Szanowni,
jaki by byl najwygodniejszy w praktycznym uzyciu format kuwety do robienia odbitek 13x18 (wiekszosc, przynajmniej na poczatku) i 18x24 (mniejsze ilosci, od czasu do czasu). W mniejsze odbitki chyba nie chce mi sie bawic. Podskórnie czuję, że najlepiej by pasowała do 13x18 kuweta o wymiarach dnach o jeden rozmiar wieksza, czyli 18x24. Wtedy mozna by bylo fotkę poprzeganiac w te i we wte i nie byloby jej tam zbyt ciasno a i 18x24 by sie od biedy raz na jakis czas dało zrobic. Czy dobrze mysle, ze taka generalna zasada doboru kuwety o rozmiar wiekszej niz format zdjecia sprawdza sie dobrze w praktyce?
pozdrawiam
Tomasz
--------------------------------------
"Należy pamiętać, że wybór ekspozycji jak również wykonanie fotografii są twórczością" - z instrukcji światłomierza Swierdłowsk 4
Powiem tak : ponieważ największe powiększenia jakie wykonuję to 30 na 40, więc kuwety mam 40x50. Wykorzystuję też czasem mniejsze, 30x25, jeżeli nie mam w planach powiększeń.
Nie
Po pierwsze machanie jest błędem w moim przekonaniu po drugie przy 50x60 korzystam z kuwet 50x60 i bez problemu obracam odbitką przez cały czas procesu.
m6nj pisze:Po pierwsze machanie jest błędem w moim przekonaniu
Nie użyłbym słowa "błędem", raczej porównałbym machanie do bardzo leniwego kręcenia szpulą koreksu.
Machanie powoduje tylko nieznaczyny ruch wywoływacza nad lub pod emulsją (zależnie od tego jak kto włoży papier).
Jak ktoś chce zobaczyć jak to wygląda to niech do kuwety z wodą wrzuci kryształek nadmanganianu potasu i macha przez 2 min.
M7 + 4,5/50 + 4/80 + 4,5/150
"Mędrzec uczy się nawet od głupca, głupiec nie uczy się wcale"
Dla mnie jest błędem bo tak jak napisałeś powyżej powoduje nie powtarzalne i nie równe wołanie. Fala cieczy waha sie w momencie ustania poruszania kuwetą i w różnych miejscach różnie oddziaływuje na obraz.
Nie używam chemii do granic jej możliwości, przy cenach aktualnych stać mnie na szczęście na to, żeby używać jej jednorazowo i pewnie do plus minus połowy gwarantowanej wydajności, więc z falowaniem nierównomiernym żadnego problemu nie mam.
A masz jakieś dane mogące potwierdzić tą teorię w takim razie?
Tzn widoczne ślady na jakimkolwiek powiększeniu? Może być nie gołym okiem tylko lupą, byle nie mikroskopem?
Oczywiscie że mam, ale nie mam zamiaru zawracać kijem wisły, róbcie jak uważacie, ja podzielam opinie Rossa, sextona, łukawieckiego i wielu innych, Wy możecie oczywiście się z tym niezgadzać. Jednak prawdziwa separacja średnich tonów zawsze bedzie niedoścignionym wzorcem.
