Odgrzebałem swoje stare negatywy z zamierzchłych czasów (15-20 lat). Problem w tym, że były przechowywane w skrajnych warunkach na strychu (ujemne temperatury w zimie, pewnie z +50*C w lecie), zrolowane, w pudełkach na kliszę. Po pocięciu i wetknięciu w koszulkę nie bardzo się chcą wyprostować. Leżą już tydzień pod książkami i dalej się zwijają.
Uzbroić się jeszcze w cierpliwość czy to nic nie da? Jakieś sugestie jak je rozprostować? Płukanie? No przecież żelazkiem ich nie potraktuję :)
- po pół roku może się trochę rozprostują więc jak kolega wyżej proponuję ponownie je wypłukać (20-30min) a po wysuszeniu delikatnie zwinąć emulsją na zewnątrz (w krąg ok 10 cm średnicy) i pozostawić tak na 1-2 dni. Powinno zadziałać
Zadziała zadziała, o ile tylko nie są pocięte na odcinki po jednej klatce.
Po prostu po zwinięciu 'na lewą stronę' trzeba gumeczkę receptureczkę zamontować na filmie, żeby się nie rozwinął...
ja tnę negatywy na paski długości mniej więcej szerokość kartki A4 czyli koło 15 cm jakoś (nie mam pod ręką, żeby zmierzyć) w każdym razie mniej niż 10 cm to chyba nikt nie kroi (co 4 klatki?!).
Poza tym stawiam "ok 10 cm" to tylko kierunek a nie droga, Bogdanowi chodzi o wygięcie ich w przeciwną stronę.
A chcący i średnicę 50cm zrobi mocując je po zewnętrznej stronie garnka na bigos ;)
taharii pisze:Poza tym stawiam "ok 10 cm" to tylko kierunek
A ja stawiam, że Bogdan nie doczytał iz filmy zostały pocięte.
Ale to bez znaczenie.
- doczytał i absolutnie popiera że jest ...to tylko kierunek..., a że do prostowania filmów zupełnie przypadkiem używał puszki po T-maxie to napisał że ok 10 cm - gdyż taka mniej więcej jest średnica tej puszki a gdyby miał akurat pod ręką np. puszkę po HL-ce czy landrynkach to by napisał ok 7 cm i też by było dobrze
Właśnie rozprostowuję ostatnią partię. Moczenie w ciepłej wodzie przez około pół godziny i przewinięcie "na lewą stronę" przez noc były wystarczające.
Kolorowe c-41 rozprostowują się łatwiej niż cz-b (radzieckie Foto), ale pewnie to kwestia wieku.
