Zin - Powielacze cyfrowe Riso

[Tomasz.]

Ja rozumiem ideę, ale wydaje mi się że fotografia by była dobrze odbierana musi być prezentowana w odpowiedniej jakości. No chyba, że chodzi tylko o informację podaną w formie papierowego wydawnictwa. Swoją drogą e-zin też ju ma swoje lata jako idea.

No tak, ale przecież druk cyfrowy w przypadku fotoksiążki czy takiego katalogu da Ci porównywalną jakość - zerknij na zintekę czy rust publishing. Przy małych nakładach nie ma szans na offset, więc z perspektywy wydawnictwa foto zostaje tylko druk cyfrowy. Jedna grupa na fb szarpnęła się na album w offsecie i wyszło to drogo. W którymś momencie robili tam też e-zina/e-album z dwóch jakiś projektów, także takie rozwiązanie też jest... no ale fajniej mieć to na papierze.
Raczej nikt nie będzie robił fotozinów na kserokopiarce, sitodruku czy riso - bo to nie są dla nas odpowiednie techniki (chociaż to pewnie kwestia pomysłu). Oczywiście fajniej byłoby wydać album czy fotoksiążkę w boszarcie, ale myślę, że nie jest to ani proste, ani tym bardziej tanie.

Do małych nakładów polecam Wam formę książki harmonijkowej. Czysty baryt na tekturze. Po rozłożeniu fajnie prezentuje się na wystawie.

O i to jest super, piękna robota. Acz raczej powiedziałbym, że to taki artbook lub unikalny album, jeśli już miałbym to kwalifikować. W przypadku zinów mówimy raczej o czymś co jest w jakiś sposób powielane albo chociaż ma to jakiś nakład, a nie jest egzemplarzem pojedynczym, ale granice są rzeczywiście bardzo płynne

[aka]

W którymś momencie robili tam też e-zina/e-album z dwóch jakiś projektów, także takie rozwiązanie też jest... no ale fajniej mieć to na papierze.

Wydaje mi się, że bardziej chodzi o ideę niż postać samego zina. Taka trochę wspólnota zawiązana wokół jakiejś pasji, a wydawnictwo ją niejako "konstytuuje". A papier... no cóż, zawsze warto mieć

[krzychu128]

W Warszawie jest „Pracownia Wschodnia” przy ulicy Skoczylasa. Działa tam świetny kolektyw, robią ziny, kalendarze, książki i wszystko czego się da i nie opłaca. Robią też warsztaty. Polecam się tam udać.

[Tomasz.]

W którymś momencie robili tam też e-zina/e-album z dwóch jakiś projektów, także takie rozwiązanie też jest... no ale fajniej mieć to na papierze.

Wydaje mi się, że bardziej chodzi o ideę niż postać samego zina. Taka trochę wspólnota zawiązana wokół jakiejś pasji, a wydawnictwo ją niejako "konstytuuje". A papier... no cóż, zawsze warto mieć

Możliwe mam i album analogowo i oba te pdfy. Jak dla mnie, fajna idea.

W Warszawie jest „Pracownia Wschodnia” przy ulicy Skoczylasa. Działa tam świetny kolektyw, robią ziny, kalendarze, książki i wszystko czego się da i nie opłaca. Robią też warsztaty. Polecam się tam udać.

Nie byłem jeszcze. Muszę się do nich wybrać
Książka, którą wyżej podrzuciłem, jest wydana przez Oficynę Peryferie, którą działa właśnie w Pracowni Wschodniej.

[krzychu128]

Książka, którą wyżej podrzuciłem, jest wydana przez Oficynę Peryferie, którą działa właśnie w Pracowni Wschodniej.

Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu
Federico Caponi który prowadzi tą miejscówkę wykonuje odbitki w technice sitodruku które powstają na bazie negatywów. Zapytaj o to jak będziesz na miejscu, warto zobaczyć. Albo kupić.

[Tomasz.]

Federico Caponi który prowadzi tą miejscówkę wykonuje odbitki w technice sitodruku które powstają na bazie negatywów. Zapytaj o to jak będziesz na miejscu, warto zobaczyć. Albo kupić.

No właśnie znam Federico i nawet mnie zapraszał, żebym wpadł zobaczyć ich pracownię... i aż wstyd się przyznać, że jeszcze nie byłem

[Imperitus]

Riso w nagłówku rzuciło mi się w oczy. Gdyby ktoś poszukiwał, to miałbym dwa oryginalnie zapakowane zasobniki z farbą do tego cuda. Tak tylko to tu zostawię...