Moderatorzy: rbit9n, Michał Kowalski, Jerzy, zladygin
Ano tak, bo jak się okazuje:
A mi się przypomina dyskusja o tym, jak to zliczanie oparte o IR ma negatywny wpływ na film IR, znaczy się zaświetla przy okazji klatki. Na zdjęciu negatywu zamieszczonego wyżej raczej śladów takiego zaświetlania nie zauważam. To jak to jest?
A to swoją drogą. Jednak sposób odmierzania Kalek został podważony, a wyjaśnienia nie ma. No i rodzi się kolejne pytanie. Jak ten EOS łapie film? Bo w nim, jak chyba we wszystkich zmotoryzowanych od urodzenia aparatach, polega to na złapaniu za otwór perforacji pazurkiem znajdującym się na bębnie odbiorczym.
Skąd jest ta informacja o zliczaniu z wykorzystaniem diody IR? Pochodzi od Canona czy też po prostu legenda?
I dalej odnośnie czujnika IR, który jednak tam jest.Nie ma już koła zębatego współpracującego z perforacją filmu.
• Transport filmu jest w pełni kontrolowany przez silnik krokowy/prądu stałego napędzający rolki w kasecie i w komorze odbiorczej.
• Aparat wykorzystuje czujnik obrotów rolek napędowych (enkoder optyczny lub magnetyczny), aby precyzyjnie zliczać długość przesuwu filmu.
• W praktyce aparat zakłada, że film przesuwa się razem z rolką – jeśli z jakiegoś powodu film się zaklinuje lub nie jest poprawnie zaczepiony, aparat wykrywa błąd (brak spodziewanego obciążenia / brak ruchu filmu) i zgłasza błąd transportu.
Tak, dokładnie zwróciłeś uwagę na charakterystyczny „punkt” w rogu okna filmowego w wielu EOS-ach od serii 10 w górę.
To nie jest mechaniczny element ani czujnik perforacji – jak pisałem, Canon odszedł od tego rozwiązania.
To, co tam widać, to faktycznie czujnik optyczny podczerwieni (IR) w parze: nadajnik + odbiornik.
Canon wykorzystuje go do dwóch celów:
1. Detekcja obecności filmu i jego ruchu
– aparat sprawdza, czy przez okno przesuwa się materiał światłoczuły (czy nie ma pustej kliszy / braku filmu).
– nie chodzi o liczenie dziurek perforacji (jak w starszych aparatach Nikona czy Minolty), tylko o potwierdzenie, że coś się fizycznie przesuwa we właściwym momencie.
2. Weryfikacja poprawnego załadowania
– kiedy zamkniesz tylną klapę, aparat wysuwa film, a czujnik IR sprawdza, czy pojawia się charakterystyczny „wzór” prześwitów i nieprzezroczystych fragmentów filmu (czyli perforacja vs. emulsja).
– jeśli czujnik nie wykryje charakterystycznego przejścia światła, aparat zgłasza błąd „film not loaded”.
Dlaczego wygląda to jak „utopiona dioda”?
Bo faktycznie jest to mała IR LED + fototranzystor, zatopione w plastiku, aby były odporne na zabrudzenie i przypadkowe uszkodzenie. To tworzy właśnie taki mały, ciemny „punkcik” w rogu.
J.A. Akurat zliczanie obrotów silnika ma się nijak do długości odcinka nawijanego na rolkę filmu ze względu na zmienną, zwiększającą się średnicę rolki odbiorczej. Tu coś GTP się nie popisał.
Zdjecie części komory EOS 10. U góry chyba dioda, a na dole chyba rolka wg mnie pewnie jej obroty służą mierzeniu długości przesuwanego filmu.
To nie jest mechaniczny element ani czujnik perforacji – jak pisałem, Canon odszedł od tego rozwiązania.
Dlaczego wygląda to jak „utopiona dioda”?