Korex - Forum Fotograficzne - Fotografia czarno-biała

Dzień dobry,

Ponieważ to mój pierwszy post po okresie intensywnego przeglądania forum, chciałbym wyrazić podziw dla jego aktywności i zawartości merytorycznej. Mega szacun!, jak mawiali starożytni. I chcę się jeszcze uprzejmie przywitać.

Wczoraj odpaliłem swoją pierwszą w życiu ciemnię i zrobiłem pierwsze w życiu powiększenia, więc obok dumy i radości, mam świadomość tego, jak mało wiem.

Ponieważ jedno, czego nie mogę tu ogarnąć to strategia korzystania z wyszukiwarki, pozwolę sobie zadać pytanie i liczyć na odpowiedź lub wskazanie wątku, który już ją zawiera. Pytanie, jak sądzę, banalne dla praktyków.

Chodzi o to, jak skorygować ekspozycję wraz ze zmianą powiększenia odbitki - czy jest na to jakiś wzór, tabela albo schemat szacowania?

Chodzi mi o to, że - dajmy na to - spędzam godzinę nad jedną odbitką (10x15), wszystkie parametry staram się dopasować i jestem zadowolony z efektu. Zadowolony na tyle, że chcę uzyskać to samo tyle że na większym papierze (zaszalejmy i dajmy 13x18). Mam nadzieję, że nie muszę wszystkiego zaczynać od początku, tylko nieco wydłużyć czas naświetlania (konieczność ustawienia ostrości sam widzę ). Ale o ile ten czas wydłużyć?

Dzięki from the mountain.
CO

Wydłużyć zgodnie z zasadą fizyczną:
"Oświetlenie powierzchni spada proporcjonalnie do kwadratu odległości"
Tyle fizyka, by przełożyć to na "życie", należy to po ludzku zrozumieć. Jzaszaleję bardziej i jeżeli mamy powiększenie 10x15. A chcemy kolejne 20x30 (uwaga mierzymy jeden z boków projekcji, a nie tego co mamy w ramce maskownicy, albo odległość obiektyw deska maskownicy, często jest skala na kolumnie właśnie w tym celu), okazuje się, że ta sama ilość światła która oświetlała 10x15, będzie oświetlała 20x30. Czyli świałto pójdzie na 4x większą powierzchnię. Czyli będzie go 4x mniej. A więc czas należy wydłużyć 4x. Kiedyś używałem po prostu kalkulatora, teraz mam to zaimplementowane w zegarze (dzięki Costa). Po takiej zmianie trzeba jeszcze wykonać próbkę, ale jedna wystarczy.

Liczenie z powierzchni podoba mi się - proste, łatwe, przejrzyste.

Ale jak będzie z kadrowaniem?
Powiedzmy, że robię powiększenie 13x18 i głowica jest na 30 cm wysokości. Chcę skadrować fragment jedynie i znów zrobić powiększenie 13x18 ale już obejmujące jedynie część wcześniejszego kadru. Podnoszę głowicę powiedzmy na 50 cm. Czyli pomiędzy 1 i 2 wysokością jest 20 cm różnicy.

Czy w tym przypadku powinienem wydłużyć czas 2,77x, ponieważ:
30x30=900
50x50=2500
2500/900=2,77

czy może jedynie 1,8x, ponieważ
30x300=900
20x20=400
900-400=500
900/500=1,8

A może jeszcze inaczej?

Zawsze bierzesz pod uwagę cały obraz. Ale prościej jednak liczyć z wysokości.
A-wysokość małego powiększenia.
B-wysokość dużego
(B/A)^2
Tak samo w przypadku zmniejszania. Wynikiem jest mnożnik czasu.
(30/20)^2=2,25
(20/30)^2=0,44
(20/14,1)^2=2

Dzięki wielkie!

Jako zagorzały humanista dodam tylko, że takie przeliczenia mogą poprowadzić na manowce. Jeżeli chcesz zrobić kolejną, powiększoną odbitkę, to nie ma innej rady - jeszcze raz wybierasz na nowo wszystkie ustawienia i naświetlasz kilka próbek. Bo obliczenia obliczeniami, a życie życiem;-)

To tak jakbyś wielkoformatowym kazał robić próbki na wycąg miecha, a nie mierzyć światłomierzem i wprowadzać korektę wg. dokładnie takiej samej zasady jw.
Przy skomplikowanym powiększeniu gdy są wysławiania dopalania itd. fakt na jednej próbce się nie skończy. W omawianej tu sytuacji wystarczy jedna, przy dużej zmianie skali odwzorowania, dwie. Na czas i gradację.

No wlasnie niestety wszystko się sprowadza do skomplikowania powiekszenia.
Jak mlast bez machania raz a porządnie to kalkulator wystarczy (albo enteligencja wyższa) jak coś więcej to niestety bez kilku próbek się nie obejdzie (aczkolwiek zawsze bazą plus minus jest wzorek)

Wysłane z mojego LG-H815 przy użyciu Tapatalka

Jest jeszcze bardzo proste rozwiązanie: światłomierz ciemniowy... Meosix powinien dać radę, ja używam Jobo coś...