FAQ - WYWOŁYWANIE AKUTANCYJNE - Archiwum Korexu
: 07 mar 2007, 20:38
Wywoływanie Akutancyjne
Celem wywoływania akutancyjnego jest uzyskanie jak największej ostrości konturów obrazu. Przypomnijmy tylko, że wywoływacz akutancyjny to wywoływacz energiczny, ale o niewielkim stężeniu substancji wywołującej. A teraz wyobraźmy sobie negatyw, "a którym sfotografowaliśmy prostokąt, składający się z dwóch poi — jedno całkowicie czarne i drugie całkowicie białe. Jak negatyw takiego zdjęcia powinien wyglądać przy normalnym wywoływań u. pokazano na rysunku. Z kolei rozpatrzymy ruch wywoływacza w trakcie wywoływania akutancyjnego. Na rysunku strzałkami o liniach ciągłych oznaczono ruch wywoływacza świeżego z roztworu *v kierunku błony, a strzałkami o liniach przerywanych — ruch wywoływacza zużytego z błony do roztworu. Zauważmy, że w miejscach silnie naświetlonych (obraz białego pola) z emulsji do roztworu wychodzi wywoływacz zużyty, a z miejsc słabo naświetlonych (obraz czarnego pola) — wywoływacz nie zużyty, świeży. Wywoływacz wędruje również wzdłuż błony. Na środku pola negatywu silnie naświetlonego o dużym zaczernieniu w obie strony wędruje wywoływacz zużyty, na środku pola słabo naświetlonego, nie zaczernionego — w obie strony wywoływacz świeży. Natomiast na granicy poi — uwaga, bo to jest właśnie ważne — z pola nie zaczernionego w stronę pola o dużym zaczernieniu wędruje wywoływacz świeży, natomiast w stronę odwrotną wędruje wywoływacz zużyty. Na granicy pól pole zaczernione dostaje ,,zastrzyk" wywoływacza świeżego, natomiast pole nie zaczernione — wywoływacza zużytego. Powoduje to. ze w pobliżu granicy pól pole zaczernione wywołuje się nieco silniej, niż środek tego pola, a pole białe nieco słabiej niż środek tego pola i w tym przypadku mowa o zadymieniu). Wynik pokazano na rysunku. Widzimy, że na granicy pól zwiększony został kontrast obrazu. Z doświadczenia wiadomo, że jest to odbierane jako zwiększenie ostrości.
Wywołując akutancyjnie musimy zatem dbać. aby jak najmniejsza była wymiana wywoływacza pomiędzy roztworem a emulsja, gdyż wymiana ta niweczy wpływ poprzecznej wędrówki wywoływacza wzdłuż emulsji, a ta jest przecież odpowiedzialna za efekt takiego wywoływania. Osiągamy to właśnie poprzez minimalne mieszanie wywoływacza w trakcie wywoływania.
Za wywoływacz akutancyjny możemy uważać na przykład Rodinal w rozcieńczeniu 1 -=-100. Z mojego doświadczenia wynika, że wywoływanie w takim wywoływaczu trwa około 30 minut. Poruszam więc obowiązkowo koreksem przez pierwszą minutę, następnie wykonuje kilka poruszeń po dwóch minutach, dalej w piątej, dziesiątej, piętnastej, dwudziestej t dwudziestej piątej minucie wywoływania. Zachęcam jednak do własnych doświadczeń dotyczących sposobu poruszania koreksem podczas wywoływania akutancyjnego.
Jak mieszać, aby zwiększyć kontrast negatywu?
Odwrotnie niż w przypadku wywoływania forsownego lub akutancyjnego sprawa przedstawia się. gdy wywoływaniem pragniemy zwiększyć kontrast negatywu, -a przykład, gdy fotografowany obiekt miał bardzo mała rozpiętość tonalną. Aby uzyskać taki efekt, należy poruszać koreksem możliwie energicznie przez caty czas wywoływania, nawet skracając nieco czas procesu (należy liczyć się z możliwością obniżenia czułości negatywu!). W ten sposób stale dostarczamy świeży wywoływacz do miejsc silnego zaczernienia, (świateł), które dzięki temu wywołują się bardzo mocno, dając duża czerń — czyli uzyskujemy duży kontrast.
Mam nadzieję, że artykułem tym przekonałem Czytelników, że mieszanie w trakcie wywoływania jest rzeczą bardzo ważną. Dodajmy — mieszanie ma również duże znaczenie w przypadku pozostałych procesów obróbki (przerywanie, utrwalanie, wybielanie, a nawet płukanie), ale tu wpływ mieszania wyraża się głównie w szybkości procesu. Mieszanie przyspiesza utrwalanie czy inny proces, brak mieszania wymaga prowadzenia procesu przez czas dłuższy, l jeszcze jedna uwaga. Powtarzam, że podane wyżej zasady, jak również wskazówki, jakie można znaleźć w przepisie użycia wywoływacza, stanowią jedynie punkt wyjścia do wypracowania własnego sposobu mieszania w trakcie wywoływania. A gdy taki sposób opracujemy, należy przestrzegać go rygorystycznie, zawsze poruszając w sposób identyczny. Tylko to zapewni nam powtarzalne, optymalne wyniki obróbki naszych materiałów.
Celem wywoływania akutancyjnego jest uzyskanie jak największej ostrości konturów obrazu. Przypomnijmy tylko, że wywoływacz akutancyjny to wywoływacz energiczny, ale o niewielkim stężeniu substancji wywołującej. A teraz wyobraźmy sobie negatyw, "a którym sfotografowaliśmy prostokąt, składający się z dwóch poi — jedno całkowicie czarne i drugie całkowicie białe. Jak negatyw takiego zdjęcia powinien wyglądać przy normalnym wywoływań u. pokazano na rysunku. Z kolei rozpatrzymy ruch wywoływacza w trakcie wywoływania akutancyjnego. Na rysunku strzałkami o liniach ciągłych oznaczono ruch wywoływacza świeżego z roztworu *v kierunku błony, a strzałkami o liniach przerywanych — ruch wywoływacza zużytego z błony do roztworu. Zauważmy, że w miejscach silnie naświetlonych (obraz białego pola) z emulsji do roztworu wychodzi wywoływacz zużyty, a z miejsc słabo naświetlonych (obraz czarnego pola) — wywoływacz nie zużyty, świeży. Wywoływacz wędruje również wzdłuż błony. Na środku pola negatywu silnie naświetlonego o dużym zaczernieniu w obie strony wędruje wywoływacz zużyty, na środku pola słabo naświetlonego, nie zaczernionego — w obie strony wywoływacz świeży. Natomiast na granicy poi — uwaga, bo to jest właśnie ważne — z pola nie zaczernionego w stronę pola o dużym zaczernieniu wędruje wywoływacz świeży, natomiast w stronę odwrotną wędruje wywoływacz zużyty. Na granicy pól pole zaczernione dostaje ,,zastrzyk" wywoływacza świeżego, natomiast pole nie zaczernione — wywoływacza zużytego. Powoduje to. ze w pobliżu granicy pól pole zaczernione wywołuje się nieco silniej, niż środek tego pola, a pole białe nieco słabiej niż środek tego pola i w tym przypadku mowa o zadymieniu). Wynik pokazano na rysunku. Widzimy, że na granicy pól zwiększony został kontrast obrazu. Z doświadczenia wiadomo, że jest to odbierane jako zwiększenie ostrości.
Wywołując akutancyjnie musimy zatem dbać. aby jak najmniejsza była wymiana wywoływacza pomiędzy roztworem a emulsja, gdyż wymiana ta niweczy wpływ poprzecznej wędrówki wywoływacza wzdłuż emulsji, a ta jest przecież odpowiedzialna za efekt takiego wywoływania. Osiągamy to właśnie poprzez minimalne mieszanie wywoływacza w trakcie wywoływania.
Za wywoływacz akutancyjny możemy uważać na przykład Rodinal w rozcieńczeniu 1 -=-100. Z mojego doświadczenia wynika, że wywoływanie w takim wywoływaczu trwa około 30 minut. Poruszam więc obowiązkowo koreksem przez pierwszą minutę, następnie wykonuje kilka poruszeń po dwóch minutach, dalej w piątej, dziesiątej, piętnastej, dwudziestej t dwudziestej piątej minucie wywoływania. Zachęcam jednak do własnych doświadczeń dotyczących sposobu poruszania koreksem podczas wywoływania akutancyjnego.
Jak mieszać, aby zwiększyć kontrast negatywu?
Odwrotnie niż w przypadku wywoływania forsownego lub akutancyjnego sprawa przedstawia się. gdy wywoływaniem pragniemy zwiększyć kontrast negatywu, -a przykład, gdy fotografowany obiekt miał bardzo mała rozpiętość tonalną. Aby uzyskać taki efekt, należy poruszać koreksem możliwie energicznie przez caty czas wywoływania, nawet skracając nieco czas procesu (należy liczyć się z możliwością obniżenia czułości negatywu!). W ten sposób stale dostarczamy świeży wywoływacz do miejsc silnego zaczernienia, (świateł), które dzięki temu wywołują się bardzo mocno, dając duża czerń — czyli uzyskujemy duży kontrast.
Mam nadzieję, że artykułem tym przekonałem Czytelników, że mieszanie w trakcie wywoływania jest rzeczą bardzo ważną. Dodajmy — mieszanie ma również duże znaczenie w przypadku pozostałych procesów obróbki (przerywanie, utrwalanie, wybielanie, a nawet płukanie), ale tu wpływ mieszania wyraża się głównie w szybkości procesu. Mieszanie przyspiesza utrwalanie czy inny proces, brak mieszania wymaga prowadzenia procesu przez czas dłuższy, l jeszcze jedna uwaga. Powtarzam, że podane wyżej zasady, jak również wskazówki, jakie można znaleźć w przepisie użycia wywoływacza, stanowią jedynie punkt wyjścia do wypracowania własnego sposobu mieszania w trakcie wywoływania. A gdy taki sposób opracujemy, należy przestrzegać go rygorystycznie, zawsze poruszając w sposób identyczny. Tylko to zapewni nam powtarzalne, optymalne wyniki obróbki naszych materiałów.