Korex - Forum Fotograficzne - Fotografia czarno-biała

Salve,
Dowiedziałem się niesamowitej rzeczy i pragnę podzielić się nią z korexowiczami, mianowicie: istnieje technika- dość stara bo ma pewnie niemal sto lat- która pozwala przy użyciu metod galwanicznych uzyskać metalową kopię dowolnego obiektu. Nazywa się galwanotypią i możnaby wobec niej wyrażać się jako o technice fotograficznej gdyby nie to że światło nie ma w procesie żadnego zastosowania. Polecam poczytać (ang.: electrotype), efekty są imponujące, uzyskuje się kopie o wierności na poziomie miliardowych części milimetra. Gdyby nie to że stosuje się ją do dziś to pewnie weszłaby do panteonu zapomnianych rzemiósł.

Imperitus pisze: ↑25 wrz 2019, 22:34 która pozwala przy użyciu metod galwanicznych uzyskać metalową kopię dowolnego obiektu.

No tak, ale ten obiekt trzeba wcześniej stworzyć, np płaskorzeźbę. Następnie zrobić jej wklęsły "negatyw" i pokryć warstwą przewodzącą prąd. No i w odpowiednim roztworze podłączyć do prądu. Tą techniką wykonywane były m.in. plakiety lub płyty do druku wypukłego.
Będąc młodocianym technikiem chemikiem robiłem takie rzeczy w domu.

zladygin pisze: ↑26 wrz 2019, 10:17 No tak, ale ten obiekt trzeba wcześniej stworzyć, np płaskorzeźbę.

Dlatego właśnie użyłem słowa "kopiować" czyli powielać obiekt już istniejący, tylko że tak jak fotografia powiela obraz, tak ta technika powiela obiekt dosłownie. Ilość etapów pośrednich kojarzy się trochę z transferem pigmentowym albo woodburrytypią. Sam wykonywałem drobne naprawy powłok galwanicznych przy użyciu bateryjek 9V
Niedługo mam zamiar spróbować odzysku srebra z przepracowanego utrwalacza, dla zabawy- nie dla zysku- żeby była jasność.

Imperitus pisze: ↑26 wrz 2019, 10:44 Niedługo mam zamiar spróbować odzysku srebra z przepracowanego utrwalacza, dla zabawy- nie dla zysku- żeby była jasność.

No to może spróbuj jeszcze tak:
ten facet: https://www.youtube.com/watch?v=fRMhn5sXqn8
wykonuje antrakotypię na złocie i srebrze. Zrób elektrodę odpowiedniej wielkości i już nie musisz kupować płatków srebra

PS. Chęć zysku nie jest naganna

zladygin pisze: ↑26 wrz 2019, 10:49 PS. Chęć zysku nie jest naganna

Nie o to chodzi, po prostu domyślam się że ilość srebra z 1 litra utrwalacza będzie na poziomie kilku miligramów, zejdzie kilka lat zanim uzbiera się ilość którą będzie można sprzedać. A o srebrze płatkowym warto pomyśleć, dzięki

Imperitus pisze: ↑26 wrz 2019, 12:51 domyślam się że ilość srebra z 1 litra utrwalacza będzie na poziomie kilku miligramów,

Zdziwisz się.

Utrwalacz uważa się za zużyty jeśli zawiera 6 g srebra (Ag) w 1 litrze roztworu.

T S, zapał od razu rośnie

Komu wysłać płynny materiał na pierścionek?

Żyjemy w XXI, a nie IX w. Srebro już nie należy do oznak bogactwa, choć kilogram już jakąś wartość posiada.
Czyli 200 l utrwalacza to jakieś 630$ US. Minus energia potrzebny do procesu. I pewnie jeszcze kilka innych czynników.

J.A. pisze: ↑26 wrz 2019, 19:34 I pewnie jeszcze kilka innych czynników.

Choćby transport, praca, czas, nie wspominając o inwestycji w technologię.

J.A. pisze: ↑26 wrz 2019, 19:34 Czyli 200 l utrwalacza to jakieś 630$ US. Minus energia potrzebny do procesu. I pewnie jeszcze kilka innych czynników.

Cena skupu złomu srebrnego wynosi maksymalnie 1,5 zł//g. Przyjmując 6 g srebra w litrze utrwalacza, 200 litrów roztworu zawiera go teoretycznie 1200 g. Teoretyczna wartość takiej bryły srebra wynosi ok. 1800 złotych, co przeliczając na dolary według kursu 4 zł/USD wynosi (około) 450 USD (przeszacowałeś drogi J.A.). Pozostańmy jednak przy złotówkach. Koszty odzyskania srebra z utrwalacza pochłoną zysk ze sprzedaży kruszcu. 5 litrów kwasu azotowego (odczynnik konieczny do strącenia azotanu srebra z roztworu) kosztuje 60 złotych. Trzeba doliczyć koszty pozostałych odczynników, koszty prądu, koszty pracy oraz koszty oznaczenia zawartości srebra w stopie przez Urząd Probierczy - bo nikt nie kupi w ciemno bryły metalu nie wiedząc jaka jest w nim zawartość kruszcu (ostatnio brali 0,27 zł/g wyrobu) czynią ten proceder nieopłacalnym.
Zapomniałem o kosztach utylizacjo pozostałej chemii po procesie odzysku... Szyte na przebite.

technik219 pisze: ↑26 wrz 2019, 19:48 przeszacowałeś drogi J.A

wziąłem cenę giełdową.
Co do reszty się zgadzam, poza tym, że chemiczna metoda nie jest najekonomiczniejszą.
Kodak u szczytu swojej produkcji fotochemiczne 2/3 srebra miał z odzysku.
To się MUSI opłacać. Tylko w Polsce nic się nie opłaca.

J.A. pisze: ↑26 wrz 2019, 20:57 To się MUSI opłacać. Tylko w Polsce nic się nie opłaca.

Kiedyś (jakieś 30 lat temu) zużyty utrwalacz i stare błony z zakładów i instytucji zbierała firma, która nawet za to płaciła. Nie było to wiele, bo za 60 litrowy baniak wystarczało na dwie paczki papieru fotograficznego 9x14, albo dawali utrwalacz w proszku. Potem obłożyli ich podatkami, akcyzami, domiarami i skończyło się.
Masz całkowitą rację: nie opłaca się w Polsce. Bardzo się za to opłaca sprowadzać całe statki śmieci z Australii i Nigerii.

Ależ mieszacie. Oczywiście , że w Polsce się opłacało odzyskiwać srebro. Były dwa główne źródła: pracownie RTG oraz fotolaby. No ale opłacało się dopóki ww istniały. Obecnie nie za bardzo jest co odzyskiwać na większą skalę.
Co do procesów to są bardzo różne , w tym i tanie np. elektroliza, nie trzeba żadnych azotów. Próby srebra też nie zawsze trzeba określać, nie każde srebro zaraz idzie na pierścionek, dużo się np. wykorzystuje w elektronice.

Srebro-srebrem a materiały światłoczułe coraz droższe.