Ciekawe wyniki naświetlania testowego, hmm...

[miki11]

Nie preferuje aparatow, gdzie wylacznie taki jest dostepny.

Moim zdaniem największa bariera tkwi w mózgu. Też nie wyobrażałem sobie komfortowej pracy aparatem z trybem preselekcji migawki, ponieważ lubię najpierw zaplanować odpowiadającą mi wartość przysłony. A jednak praktyka zweryfikowała moje obawy. Dodatkowo ten model ma znakomitą kulturę pracy, te mechanizmy mogą być wizytówką japońskiej szkoły.

[miki11]

A co w nim jest takiego najlepszego?

Całkowite panowanie nad ekspozycją. Aparat nie zna zamysłów fotografa. Oczywiście, tryby półautomatyczne z możliwością wprowadzenia korekty są funkcjonalne, ale sprowadzają się do podobnej pracy, jak w trybie manualnym. Tryb manualny posiada jeden konkretny atut: nie oszuka Cię w przypadku fotografowania mocno zmiennego światła (np. nocne koncerty ze sceną oświetloną reflektorami teatralnymi. W takich okolicznościach zazwyczaj robię 2-3 zdjęcia w półautomacie, odczytuję wartości i ustawiam je w trybie manualnym. Dzięki temu nie grozi mi "rewolucja" w ustawieniach ekspozycji podczas np. przekadrowywania. Zresztą w studio jest to samo.

[PPaweł]

Po prostu każdy tryb pracy ma swoje zastosowania.

[J.A.]

Kuj w mrowisko.
Poważne pytanie. Czym różni się półautomatyka od automatyki ekspozycji?

[miki11]

Czym różni się półautomatyka od automatyki ekspozycji?

No kij Osobiście rozumiem (pełną) automatykę jako np. program [P] w Minolcie Dynax, gdzie aparat sam dobiera optymalne (jego zdaniem) wartości czasu i przysłony. Są też automatyki programowe typu portret, sport, krajobraz, czy noc. Natomiast tryb półautomatyczny rozumiem jako ręczne ustawienie wartości przysłony (w trybie A) lub czasu migawki (w trybie S), do których drugi parametr dobiera aparat. Całość - jak wiadomo - opiera się na trafieniu w odpowiednią wartość w trójkącie ekspozycji. Zabawa zaczyna się w bardziej zaawansowanych konstrukcjach typu Nikon F100, gdzie aparat analizuje scenę i próbuje ją dopasować do tysięcy scen zapisanych w jego pamięci.

[PPaweł]

Czym różni się półautomatyka od automatyki ekspozycji?

W półautomatyce człowiek mówi, jak ma być zrobione, a urządzenie dokańcza oczywiste szczegóły. W automatyce człowiek mówi, co ma się stać, a automatyka robi tak, żeby się stało.

[J.A.]

Osobiście rozumiem (pełną) automatykę jako np. program [P] w Minolcie Dynax, gdzie aparat sam dobiera optymalne (jego zdaniem) wartości czasu i przysłony. Są też automatyki programowe typu portret, sport, krajobraz, czy noc. Natomiast tryb półautomatyczny rozumiem jako ręczne ustawienie wartości przysłony (w trybie A) lub czasu migawki (w trybie S), do których drugi parametr dobiera aparat.

Mnie w szkole uczono, że by było pół, to musi być całość, a całość składa się z dwóch połówek.
Skoro mamy półautomatykę, a parametrów ekspozycji jest 3 to się nie spina.

[miki11]

Skoro mamy półautomatykę, a parametrów ekspozycji jest 3 to się nie spina.

E tam... to już jest słowotwórstwo. Wiadomo, że aparat nie rusza ISO, bo film nie może mieć zmiennego ISO. Czyli zostaje czas i przysłona - dwa parametry. Wtedy zgadzają się nawet te dwie połówki, tylko one rzadko bywają równe

[miki11]

W półautomatyce człowiek mówi, jak ma być zrobione, a urządzenie dokańcza oczywiste szczegóły. W automatyce człowiek mówi, co ma się stać, a automatyka robi tak, żeby się stało.

PPaweł, nie do końca wyczuwam różnicę

[oKuba]

Aparat nie zna zamysłów fotografa. Oczywiście, tryby półautomatyczne z możliwością wprowadzenia korekty są funkcjonalne, ale sprowadzają się do podobnej pracy, jak w trybie manualnym.

Nie mialem na mysli bezmyslnego stosowania automatyki czasu zmierzonego przez aparat, a bezsprzeczna wygode wynikajaca z takiej funkcji uwzgledniajac panujace warunki swietlne. I tu w dalszym ciagu nie widze tej manualnej przewagi

[PPaweł]

To jeszcze raz. W półautomatyce człowiek osobiście reguluje urządzenie w celu osiągnięcia oczekiwanego efektu i pozostawia mu do wykonania tylko regulacje, które są dla niego nieistotne, ewentualnie zbyt trudne, lub zbyt uciążliwe. W całkowitej automatyce człowiek jedynie poleca urządzeniu osiągnąć efekt, którego (człowiek) oczekuje i wszystkie regulacje urządzenie wykonuje samodzielnie.

[J.A.]

Czyli zostaje czas i przysłona - dwa parametry.

Korekcja, shift programu, wybór rodzaju pomiaru, AELock...
Słowotwórstwem jest półautomatyka.
Różnica między automatyką programową, a preselekcyjną, jest tylko taka, że dajemy automatowi węższy lub szerszy zakres regulacji.

[miki11]

Różnica między automatyką programową, a preselekcyjną, jest tylko taka, że dajemy automatowi węższy lub szerszy zakres regulacji

I z tym trudno się nie zgodzić.

[miki11]

Nie mialem na mysli bezmyslnego stosowania automatyki czasu zmierzonego przez aparat, a bezsprzeczna wygode wynikajaca z takiej funkcji uwzgledniajac panujace warunki swietlne. I tu w dalszym ciagu nie widze tej manualnej przewagi

A więc to zależy od sytuacji. W opisanej przeze mnie fotografii koncertowej tryb manualny jest łatwiejszy, szybszy i na bank mnie nie okłamie. W wielu innych sytuacjach jest on wolniejszy w pracy - to fakt.

[miki11]

W całkowitej automatyce człowiek jedynie poleca urządzeniu osiągnąć efekt, którego (człowiek) oczekuje

No właśnie... A skąd aparat wie, czego ja oczekuję?