Moderatorzy: rbit9n, Jerzy, zladygin, Michał Kowalski
Nie chodzi o to, co wystarczy, bo pewnie że wystarczy - jest najdokładniejszy zdecydowanie i gdyby tylko dało się go w każdej sytuacji używać w rozsądnie wygodny sposób, to oczywiście, że by 'wystarczył'.sejmajnejm pisze: Jednak jestem daleki od stwierdzenia, że nie da się bez niego obejść, bo w wielu sytuacjach pomiar światła padającego w zupełności wystarczy.
a ja mogę spróbować?J.A. pisze:Spróbuj choćby zrobić nocną scenę uliczną i pomiarem światła padającego.
To co jest wyżej napisane to święta prawda, najważniejsza jest świadomość co gdzie się znajdzie na filmie. Pomiar punktowy daje tą świadomość, to do Cie należy wybór czy się na to zgadzasz czy nie.J.A. pisze:
(...)
Ale zastanów się. Ile razy scena plenerowa wyłazi poza pojemność tonalną materiału zdjęciowego? W każdym przypadku gdy to się dzieje, pomiar światła padającego nie odpowie Ci, w którą stronę korygować i o ile. Pomiar światła padającego nie odpowie jak szare będą włosy modelki, a jak biały jej sweter i jak czarna wstążka we włosach. Przerabiałem już różne techniki pomiaru światła na slajdach. Dawno temu robiłem AEB, potem uznałem to za zbytnią rozrzutność i przeszedłem na pomiar światła padającego, bo wydawało mi się że w ten sposób rejestrowana scena będzie prawdziwa. W końcu poczytałem o SS i zrozumiałem, że to o to chodzi. Spróbuj choćby zrobić nocną scenę uliczną i pomiarem światła padającego.
Pomiar punktowy nie równa się system strefowy, ale warto wiedzieć gdzie chcemy umieścić dany obiekt na krzywej i warto wiedzieć co z innymi obiektami się sganie, gdy ten ustawimy w tym punkcie, a nie innym. Mierząc światło padające nie wiemy co będzie, dopóki nie wywołamy materiału.
Ja wiem. Mierzę scenę w wielu punktach i wiem. Ten będzie w strefie x, a tamten w strefie y. Ten wyląduje w czarnej dupie, a tamten da białą plamę. I potem albo to akceptuję, albo nie.
Mierząc padające muszę akceptować.
Tylko, że Twoje zdjęcia są wynikiem doświadczenia. A nie pomiaru.rbit9n pisze:tak jak w każdym przypadku, trzeba wiedzieć jak mierzyć, gdzie mierzyć i po co mierzyć. a potem trzeba wiedzieć jak zinterpretować wyniki. a potem i tak przychodzi Herr Schwarzschild i wszystko niweczy.
Ok. To przeoczyłem, myślałem, że piszesz o punktowym pomiarze jako nieporozumieniu. Jako jedyny faktycznie.jac123 pisze:Contax S2 miał TYLKO pomiar punktowy
To się doświadczenie nazywa.sejmajnejm pisze:Wtedy nie ma niespodzianek.
Ale normalnie cud, że Michael Kenna jakiekolwiek zdjęcie zrobil ;)
Nie spotkałem fotografa, który pokazywałby wszystkie swoje zdjęcia, nizależnie od metody pomiaru światła. Poza udanym, bądź nie kadrem wpływa na to też sam materiał, który nie jest w 100% jednorodny, występują chociażby różnice pomiędzy partiami odlewu. W FP4 spotkałem różnice czułości do 1 blendy. Ale nie o tym. Marian Schmidt mierzy wszystko punktowo i korzysta z pełnego systemu strefowego. Bogdan Konopka mierzy wszytsko rozkręcając światłomierz. Żaden nie pokazuje wszystkich swoich prac.J.A. pisze:Uważasz, że pokazywał wszystkie swoje zdjęcia?
Nie wierzę. 1/3 może bym uwierzył.*Linhof pisze:W FP4 spotkałem różnice czułości do 1 blendy.
Czepiasz się. Dobrze wiesz o czym piszę.Linhof pisze:Marian Schmidt mierzy wszystko punktowo i korzysta z pełnego systemu strefowego. Bogdan Konopka mierzy wszytsko rozkręcając światłomierz. Żaden nie pokazuje wszystkich swoich prac.
W znacznie mniejszym stopniu. Wręcz trzeba naprawdę słabo ogarniać zależności jakie występują w technice fotograficznej by mierząc punktowo popełnić błąd.Linhof pisze:A w przypadku pomiaru punktowego nie?
Też nie wierzę. Na APUG była kiedyś długaśna dyskusja na ten temat (a siedzą tam emerytowani pracownicy Kodaka i Ilforda oraz wielu naprawdę znakomitych fotografów) i nikt tam nigdy nie spotkał się z sytuacją, aby film nie miał deklarowanej czułości.J.A. pisze: Linhof napisał/a:
W FP4 spotkałem różnice czułości do 1 blendy.
Nie wierzę. 1/3 może bym uwierzył.*
Nie wiem, jak to możliwe. Pomiar światła padającego jest moim zdaniem najmniej zawodny i najmniej zależny od doświadczenia fotografa. W 99% przypadków, gdy wyciągam światłomierz i mierzę punktowo scenę, to wychodzi mi z dokładnością do 1/3 EV to samo, co z pomiaru światła padającego. Ale ja robię głównie krajobrazy i prawie zawsze na slajdzie....J.A. pisze:Obecnie nie stosuję tylko pomiaru światła padającego, bo jest zbyt zawodny i zbyt polega na "oku miszcza".
Takie opowieści wynikają prawdopodobnie z "kalibracji", którą to wielu robi nie bardzo wiedząc jak i po co.JaZ99 pisze:Na APUG była kiedyś długaśna dyskusja na ten temat (a siedzą tam emerytowani pracownicy Kodaka i Ilforda oraz wielu naprawdę znakomitych fotografów) i nikt tam nigdy nie spotkał się z sytuacją, aby film nie miał deklarowanej czułości.
Pewnie tak. Ale nawiasem mówiąc, kalibracja jest potrzebna. Tylko, że powinno się kalibrować własny proces wywoływania...J.A. pisze:Takie opowieści wynikają prawdopodobnie z "kalibracji", którą to wielu robi nie bardzo wiedząc jak i po co.
Przeczytaj cały mój wpis. Jest to teoretyczna, ale dość często i to w wielu różnych miejscach występująca sytuacja.JaZ99 pisze:Nie wiem, jak to możliwe.
Oczywiście. Bo kalibracja nie ma określić czułości, tylko to co nam wychodzi. W naszej ciemni, w naszym sposobie obróbki.JaZ99 pisze:Tylko, że powinno się kalibrować własny proces wywoływania...
Przeczytałem. Nie wiem, jak Ty mierzysz, ale zawsze robię tak samo: identyfikuję główny temat zdjęcia ustawiam kopułkę równolegle do niego. Zwykle potem przełączam się w pomiar punktowy i weryfikuję, ale tak jak napisałem, pierwszy pomiar prawie zawsze zgadza się z obliczeniami punktowymi. Moje slajdy nigdy nie są niedoświetlone ani prześwietlone. Tu mój najnowszy wrzut na flikra:J.A. pisze:Przeczytaj cały mój wpis. Jest to teoretyczna, ale dość często i to w wielu różnych miejscach występująca sytuacja
